Saçlarım konusunda şanslı mı yoksa şanssız mıyım bilemiyorum. O kadar yıpranmış saçlara sahiptim ki, uzunluğu gönlümü fethediyor o yüzden de kestiremiyordum. Değişiklik olsun istediğim için hem kestirip hemde ombre yaptırmaya karar verdim. Saçlarım tahmin ettiğimden daha fazla kesildi. Kesilen saçıma birde ombre yaptırınca, kestirmem çokta fayda sağlamadı. Bende yeni bir saç bakım rutini arayışı içerisine girdim vee görenler saçlarımdaki değişime hayran kaldılar.

Peki saç bakım rutinim nasıl?

Öncelikle indirim kovalayıp, hemen alışveriş sepetinize DAX- Supergro' yu atıyorsunuz. Detaylarını ayrıca paylaşmak istiyorum bu ürünün, o yüzden çok fazla detaya girmiyorum şimdilik.

Duş öncesi; Saçlarınızın diplerine, uçlarına, her yerine sürüyorsunuz. İsterseniz yarım saat, isterseniz 3 saat bekletiyorsunuz.

Duş sırasında; Saçlarımı her hangi bir şampuanla iki kere yıkayıp, ardından tek sefer kremliyorum. Kremliyken belli bir süre bekletiyorum saçımda.

Duş sonrasında; Havlu yardımıyla saçımın ıslaklığını alıyorum. Daha sonra Elseve - Saç güzelleştirici krem yada yağını kullanıyorum. Saçlarım henüz daha nemliyken geniş ağızlı tarakla ( ben 5 dişli kullanıyorum.) tarıyorum. 

İPUCU: Saçlarımı taradıktan sonra çok çok az miktarda hindistan cevizi yağını uçlarına sürüyorum.

Böylece parlayan, sağlıklı görünen ve hızla kendini toparlayan bir bakım rutini oluşturdum. Umarım beğenmişsinizdir ve uygularsınız :)

Sevgiler...

Piyasada çok sık gördüğümüz siyah maskeleri bir de ben denemek istedim! Malum siyah noktalar herkesin kabusu...

Gelelim ürünümüze; Black Mask

Uzun zamandır yokum yine buralarda...

Aslında şu an bile o kadar yorgunum ki.

ama yinede bu zamanlarım yazılı kalsın istedim blogumda.

İnsan; hayatı boyunca kendine hedefler koyar, hayaller kurar. Allah çirkin şansı mı verdi yoksa kalbim temiz diye mi oldu bilmem ama hayallerim hep gerçeğe dönüştü. Hayalini kurduğum hedefe adım adım yaklaşıyorum gün geçtikçe.

Kim derdi ki Dilara bir gün üniversiteden mezun olacak, üstüne birde yüksek lisansa başlayacak! diye. Evet oldu. Hep dilimde olan ama asla gayret göstermediğim, bir kaç denemeden sonra da hayallerinin yıkıldığı, kendini yetersiz hisseden bu Dilara, yüksek lisansa başladı. Hem de ilk yılında, Samsun'da, evinden bilmem kaç kilometre uzakta.

İstemek başka,yaşamak başkaymış onu anlıyorum şu sıralar. Üniversite zamanlarına hiç benzemiyor, göründüğü kadar hafife alınacak bişey de değilmiş. Gecem gündüzüme karışıyor diyemesem de

sabah 9 akşam 5 benim için ne demek siz düşünün...

Sen Antalya'dan kalk Samsuna yüksek lisans yapmaya gel, oldum mu artık karadenizli. Onun dışında Samsun gerçekten güzel şehir, karadenizdeymişsin gibi hissetmiyorsun bildiğin metropol. Ama gel gelelim ki çok fazla kafamın uyuşacağı insan yok gibi gözüküyor. Eğer öyle olursa burada hayat baya zor gibi görünüyor. Gerçi sunumlardan, okuldan bana sosyalleşmek için zaman kalırsa tabi ki.

En başta da dediğim gibi buraları boşladım biraz ama en kısa zamanda düzenimi oturtup yazın olduğu gibi sıklıkla yazmayı planlıyorum.

Hayatım değişiyor! burası hep aynı kalıyor. Sevgiler...

Bir önceki yazımda Burun Ameliyatı olmadan önce vermeniz gereken kararlardan, dikkat etmeniz gerekenlerden bahsetmiştim. Okumak isterseniz ve eski burnuma bakmak isterseniz buradan yazıya ulaşabilirsiniz.

Bugün ise Ameliyat günümden ve sonrasındaki zorlu bir kaç günden bahsetmek istiyorum.

Daha önce hiç ameliyat olmamış birisi olarak ameliyattan bir gün öncesinde beni bir korku sarmadı desem yalan söylemiş olurum. En çok korktuğum şey NARKOZdu. Yine ve yine internette narkoz hakkında bir sürü yazı okuyup gece uykularımı kaçırdım. Neymiş efendim, narkozda uyananlar oluyormuş, acı hissedenler mi dersin diğer dünyaya gidip gelenlerimi dersiniz anlatamam. Genel olarak bahsedilen ise 10a kadar saydırıyorlarmış yada adını okulunu falan soruyolarmış, siz konuşuyorken de bir bakmışsın bayılıyormuşsun. Heyecanımı ve korkumu istediğim şeye kavuşacağımı düşünerek sakinleştiriyordum.

Ameliyattan 12 saat öncesinde yeme - içme olayını kesiyorsunuz. Benim ameliyatım 12'de başlayacaktı o yüzden de 11 gibi hastanedeydik. 1 gece hastanede kalacağım için ufak bir çanta hazırlamıştım önce odama yerleştim. Hastaneye gelince heyecanım doruk noktasına ulaştı, normalde de çok hoşlanmam zaten hastanelerden. Narkoz seviyesini ayarlamak için size yaşınız, kilonuz, varsa hastalığınız vs. soruluyor. Sonrada ameliyat elbisesini giyip beklemeye başlıyorsunuz. Okuduğum yazılarda öncesinde hep sakinleştirici veriliyor ve sedyeyle ameliyathaneye götürülüyordu. Hemşire hadi gidelim dediğinde şaşırdım  hani sakinleştirici yapmadınız dedim. Güldü ve gerek yok gayet iyisin dedi, annemle yürüyerek ameliyathane kapısına kadar geldik sonrasında ameliyathaneye girdim, ameliyat masasına yattım. Bütün bunları şimdi düşününce Aferin be bana! diyorum. 

Damar yolumu açtılar; adımı, nereli olduğumu, nerede okuduğumu falan sormaya başladılar. Bayılıcakmıyım şimdi? diye sordum. Daha ilacı vermedik kötümü hissediyorsun kendini diye sordular. İnternette hep öyle yazıyordu dedim, güldük. Şimdi nasıl diye sorduklarında etraf bulanıklaşıyor dedim ve gözümü odada açtım :)

Ameliyatım 3 saat kadar sürmüş. Narkozu vücudtan atarken üşüyeceğim söylenmişti fakat üşüme yaşamadım, ayılmam da gayet kolay oldu. Bol bol sıvı tüketmem gerektiği söylenmiş anneme. O sebeple de sık idrara çıkarak direncimi kolay sağlayacakmışım. Herhangi bir ağrı, acı hissetmiyordum ayrıca hiç bir yerimde de morarma olmamıştı. Bu konuda çok şanslıydım. Arada hafif hafif kan sızıntıları oluyordu burnumdan onuda gazlı bezle temizliyorduk. Onun dışında herşey normal gidiyordu. Nefes alabiliyordum, acı hissetmiyordum. Doktor ziyaretime geldi herşeyin yolunda gittiğini harika bir burun yaptığını söyledi. Hatta ameliyatın çok kolay geçtiğini, tampon bile koymadığını söyledi. O an neden nefes alabildiğimi anladım :) 

Beni zorlayan, dik vaziyette uyumak ve gecenin ilerleyen saatlerinde burnun içindeki kan ve kuruyan kabuklar yüzünden rahat nefes alamamak oldu. Bu yüzden de ağzımdan nefes aldığım için dudaklarım kurumaya başladı. Gazlı bezi, soğuk suyla ıslatıp ağzıma alıp emiyordum, bulabildiğimiz en mantıklı çözüm bu olmuştu. Bir ara daralır gibi olunca rahatlamam için hemşire sprey uyguladı. Bunun dışında ameliyat sonrası hiç bir şekilde ağrım olmadı ve ağrı kesici almadım, sadece ameliyat sonrası verilen bir antibiyotik verdiler o kadar. Ayrıca her yarım saatte bir 15 dakika buz uygulaması yapıyorsunuz, hem morarmayı önlemek hemde şişliği indirmek için. Neredeyse sıfır uykuyla o günüde atlatmıştık.

Sabah doktorum kontrollerimi yaptı, sonra bebe aspiratörü gibi vakumlu bir şeyle burnumun içindeki kuruyan kabukları temizledi. Yapmam ve yapmamam gerekenlerin listesini verdi. 2 ay gözlük takmamı yasakladı. Reçete yazdı ve reçetede; burun temizleyici sprey, burun içindeki kabukları nemli tutacak bir sprey, daraldığımda kullanmam için açıcı bir sprey, ve yağlı bir krem vardı.

Ameliyat sonrasında ise; Burun temizleyici spreyi kullanmakta çok zorlandım. Buz koyma sürem yarım saatten bir saate çıktı. Ayrıca dudaklarım kurumaya devam etti bu süre boyunca lipbalm en büyük dostunuz oluyor ve evet dik yatmaya alışıyorsunuz!

Hastaneden taburcu olurken

Uzun bir yazı oldu, sıkılmadan okuduysanız teşekkür ederim. Sormak istedikleriniz olursa çekinmeden yorum bırakabilirsiniz :)

Dikişlerimin alınması, alçının çıkması, bandaj takılması, burnumla ilk karşılaşmam bir sonraki yazıda...

Sevgiler...

Cosmetica 13. Yılına özel %70'e varan özel bir indirim yaptı! 

Biz kozmetik severler de bayram ettik tabi ki. Kendimi şartlamıştım bir şey almayacağım diye ama karşı koyamadım. Yinede frenledim kendimi. Bu kadarla kurtuldum.

 Sevgiler...

Merhabalaar,

Size bugün uzun zamandır hayalini kurduğum şeye kavuşmamı adım adım anlatmak istiyorum.

Ben burnuyla barışık olmayan bir insandım. Belki çok kötü bir burnum yoktu fakat kemer diye tabir ettiğimiz o kemik beni oldukça rahatsız ediyordu. Profilden fotoğraf çektirmekten hep kaçıyordum. Aslına bakarsanız fotoğraflardaki en doğru açıyı bile yakalamıştım artık.

Burnumun önceki hali

Ameliyat olucam, yaptırıcam burnumu diyordum hep. Fakat o cesareti kendimde hiç bir zaman bulamıyordum. Bu zamana kadar hiç ameliyat masasına yatmamış birisi olarak kendime en büyük kötülüğü yaptım ve burun ameliyatı videolarını izlemeye kalkıştım. Siz bunu sakın yapmayın! Sadece kendinizi korkutuyorsunuz. Çünkü uyandığınızda ne olup bittiğini anlamayacaksınız bile.

Cesaret dahi bulamayan ben, 2016 Şubat tatilinde ilk defa doktor araştırmaya başladım. Etrafımda daha önce burun ameliyatı olan kimse yoktu o yüzden de internette araştırmalara başladım. Bir çok site gezdim, bir çok yazı okudum, bir çokta doktor ismini not ettim. Kimi insan memnun kalmıştı kimisi ise pişman olmuş ikinci bir doktor arıyordu. Bu durumdan da korkmuyoruz! Bize en güven veren doktoru buluncaya kadar araştırmaya devam ediyoruz. Burun bu, aceleye gelmez.

Üzerinde durulması gereken konu ise Kulak Burun Boğaz Doktoruna mı yoksa Estetik Cerrahına mı ameliyat olmak istediğiniz. Benim not aldığım doktorlarda her ikisi de vardı. İlk olarak hakkında hiç kötü yorum olmayan Hadi Nural'dan randevu aldım ben. Kendisi KBB uzmanı. Önce ben kendi isteklerimi sıraladım sonra da Hadi Bey burun röntgenimi istedi. Bir sürü teknik şeylerden sonra, Meğersem ben nefes alamıyormuşum! Hal böyle olunca da Kulak Burun Boğaz doktoruna gitmekle en doğru kararı vermişim.

Salı günü randevu alıp doktora gittim ve Perşembe günü ameliyat için saat ayarladık!

Siz, siz olun önce doktorunuza güvenin.

Ameliyat öncesi size tavsiye edebileceğim tek şey ise, burnunuzu yaptırıp, yaptırmamak konusunda emin olmanız. İstemek yetmiyor çünkü, böyle bir değişime hazır olduğunuzdan emin iseniz böyle bir yola girmelisiniz.

Devamı Gelecek...